Со високи ѕидови и убава дрвена орнаментирана порта низ која се влегуваше во дворот, пред големата сино обоена куќа во едноставен француски стил на три спрата.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Си одиме, му велам на Васила и зачекорувам по патчето спрема шумата над која, на долни крај, како порта низ која се влегува и се излегува од шумата, се извишува полупрстенот останат од куполата на Латинска Црква.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ним им треба само тоа:
дестилиран вишок, кристализиран екстракт
- тие ситни крцкави суеверни суетни каприциозни
лунарни пиктограми дојдени од никаде
протнати низ најтесната порта
низ човечката рака
- како надеж.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Господару, палтово, вели Васил.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)