Јас во категоријата на жени кои секогаш чекаат, домашниот „дозер“ кој опслужува и усреќува некои други перачки на веш и постелнина во машини „Горење“, затоа што така нѐ учеле, си молчев и не прашував.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Никогаш! Но можеше лесно да замине кај Мејсиз наместо кај Блумингдејлз едно одредено попладне пред дванаесет поглавја, или право во Одделението за постелнина во Блуми наместо што сврте низ Домашните апарати, и тогаш никогаш немаше да го сретне меѓу Крупсовите апарати за кафе. Тоа е застрашувачко.”
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)