И при секоја наша следна посета на нашите предци и потомци кои копнееја да бидат дома, некој недостасуваше. Уште едно празно столче.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Дали никој од оштетените луѓе не беше слушнал за формален документ или едноставно сакаа да ги инвестираат емоциите во нов Тито, наместо во своите потомци кои набрзо стануваа огромен товар, беше бизарно да се размислува.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
И потоа често одевме во Гаково, поретко во Загреб, ама секогаш во различен состав.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)