Тој беше свесен за балканската комплексност и почитта која требаше да им се укаже на сите јазици во нивното учење, без да се имаат предвид мртвите јазици (грчкиот византиски, славонскиот, османскотурскиот), како и јазиците на голема дифузија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тоа што ти го нарекуваш примитивен дискурс, јас би го нарекол минимум почит кој треба да го гаиме - сами кон себе, ако ништо друго.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Дај боже да има копилиња. Ама тоа не е проблем на човекот што го прашуваш.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)