Од прво одделение нѐ тераа да цртаме храбри партизани и курирчиња и на сите ни беше смачено кога моравме за секој празник да цртаме као партизаните со петокрака ѕвезда на капата пукаат во Германците и ги победуваат или пак, ќе ни дадеа состав како курирчето Славко ги надитрило Германците, се разбира, тоа секоја година се повторуваше.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Доаѓа Голема Богородица, како што рече онаа жена, големиот празник, и зарем не би било најдобро токму пред празникот да се залее првата кофа!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Секоја недела доаѓаше цвеќарот, секој празник Да ги окопува овошките, да ги крои Да го корне дивиот повит по ѕидовите.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
И на крајот: „Дали и алиштата што ги имаш за празник да ги продадам?“
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)