прекар (имн.) - за (предл.)

Измислувавме прекари за луѓето - општинскиот писар го крстивме Скандалија: некој од нас чул, за нашето ноќно викање рекол дека е скандал, мајка му на Бата Жаба, Бата - Жабурче, татка му - Бастум.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Една убава, млада жена, менаџер на проектот, образложено ги потенцираше стратегијата и целите на нивната хуманитарна дејност, а јас се зачитав во записот на Коцевски за старите еснафи, за абаџиите, гајдарџиите, бешчиите, брдарите, демирџиите, екмеџиите...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Але Пале во актуелниот скопски жаргон е прекарот за „Александар Палас“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)