претсобје (имн.) - и (сврз.)

Како крадец влезе во претсобјето и во својата соба.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се фатив право за кваката, влегов во претсобјето и ја слушам свеската од кујната прашува кој е.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Реши да влезе во претсобјето и на вратата да наслушне.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Фезлиев седи на тврдиот стол веднаш до вратата од претсобјето и го полни и го празни шаржерот на својот револвер.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Кметот влезе во готвалната, ја викна Цара во претсобјето и ја праша насмевнато: - Размисли ли?
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Еве, се слуша како ја отвора вратата од претсобјето и слегува низ скалите.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)