прибор (имн.) - и (сврз.)

Во паузите меѓу ритмот, гласовите однадвор наликуваа на ѕвецкање прибор и чукнување чаши на тој ист конак на кој, изгледа, некогаш се наоѓав и каде што, заради зачмаеност, секој посилен звук можеше да предизвика необјасниво големо возбудување.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Таа рошка низ чантата, вади прибор и се шминка; Богдан ѝ го гледа повремено лицето на стаклото од прозорецот и осеќа во носот силни мириси што се сменуваат или се мешаат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Земете ги импресионистите Еден убав ден тие го собраа својот прибор и тргнаа да сликаат надвор. Гледаа како се руча на трева.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)