приквечерина (имн.) - е (гл.)

Приквечерина е. Костадин сам и замислен, седи на миндерот со глава потпрена на прозорецот.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Гледаш, сѐ една мисла, сѐ една храна... Друго не ти јадам.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)