Ова нема цена, ама бидејќи не може да се пренесе во Европа, таа мора да нѐ земе со просторот заедно.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Во средината остана целиот простор заедно со кафе-ресторанот, паркингот и широкиот пат.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)