И мебелот во просториите е украсен со кучешки кожи.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Просторијата е полупразна. На другана страна има некои луѓе што таа никогаш не ги видела.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Помислив: намерно не погледнува кон отворената врата на големата соба.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Додека стоевме во тремот дури одбегнуваше да праша каде лежи; во која просторија е сместена?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)