пукнатина (имн.) - во (предл.)

Кога се исправа пред седелката, со левата рака држејќи се за дрвото, а во десната држејќи го секирчето, некое време се навикнува на темницата внатре, потоа, кога го здогледува бувот, исправен и скукален сред седелката, го зема со секирчето од страна, оддесно.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И додава, со некоја пукнатина во гласот: А и сам јас некако поинаку си мислам за божјите работи, откако што се тие запишани во книгите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Потоа го соблекува палтото, му го подава на Васила и зема да се качува направо спрема седелката, која е водорамна пукнатина во спилата и пред која, од левата страна, расте ниско и осамено дреново дрво; за него, смета Максим, ќе се држи кога ќе го убива кобникот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Гринавеј исто така често користи и “name masks”, како што е случај со Креклајт од СТОМАКОТ..., што фонетски звучи исто како црацлигхт* (“пукнатина во светлината”), или давајќи му го на хирургот од филмот ЗОО името на Ван Мегерен, генијалниот фалсификатор на Вермер (чијашто една слика - како Вермерова - стигна и во Националниот музеј).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дошло момент повторно да се соединат за да ја надополнат празнината која создавала пукнатина во целоста.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ја гледа сликата и очите му се навлажнуваат, срцето му се стега, душата му се загорчува и му шири пукнатина во него.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Токму тие пукнатини во животот ми изгледаат интересни, белините, понекогаш драматични, некогаш не.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тоа раздобје е како некаква пукнатина во мојот живот, пукнатина во траење од осум години.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Мала пукнатина во ѕидот. Ќе го затворам едното око.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Во записникот вештото лице наведе дека куќата е 12,50 на 9,30 м., градена од слаб материјал: приземјето од камен, со малтер од кал, а катот од плит; меѓутаванската конструкција, таванската и покривот се дрвени - со костенови и јасикови стебла; на секој метар во висина, ѕидовите на куќата се опшиени со дрвени појаси, покривот е четвороводен со турски керамиди; олуци нема; на горниот кат одаите и претсобјето се послани со под од штици на ”перо” и жлеб; долниот кат на куќата е послан со набиена глина помешана со слама; претсобјето ”конкот”, во долниот кат е циментиран; куќата внатре е малтерисана; вратите, прозорците и скалите се дрвени; куќата има пукнатини (хоризонтални и вертикални); на северниот ѕид однадвор можат да се уоачат пукнатини и тоа на ширина од 1,30, па 2,70 и 3,90 метри, мерено од североисточното ќоше; на источниот ѕид има пукнатина на 3,30 м., мерено од источното ќоше, и на западниот ѕид на широчина од 1,50, потоа 2,40 и 4,00 м., мерено од северозападното ќоше; должина на пукнатините се од 0,30 до 4,00 м., а широчината на пукнатините од 20 до 30 мм.; внатре исто така се забележуваат вертикални и хоризонтални пукнатини во сите простории.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Сепак, ништо не е толку неиздржливо колку оваа пукнатина во моето срце.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
‌За моја среќа, од неодамна се појавиле големки пукнатини во таа тенка црта помеѓу левтерното признавање и штетното одрекување. (Докрајна очевидност помешана со целосна неприфатливост по правило е она по што се издвојува секоја идеја достојна за внимание).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И, обратно, сексуалната желба кај геј-мажите внимателно го избегнува тргувањето со културните субверзии на кампот, кој, на крајот на краиштата, би повлекувал поткопување токму на истата таа желба: спласнување на нејзините бучовски театралности, упропастување на нејзината мажествена парада. ‌Поларноста помеѓу кампот и убавецот, иако е строга, не е апсолутна.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Редовно се појавуваат пукнатини во она што ги дели.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се надева, вели, дека тоа место ќе да е некаде затскриено, лоцирано подалеку од местата каде што се случуваат виолентните настани...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Единствените пукнатини во високите бедеми на дистанца со која Елен Лајбовиц систематски се оградува од сите обиди за какво било вовлекување во Твојата лична или професионална приказна можат да се забележат исклучително во писмата што таа Ти ги испраќа во текот на драматичните летни месеци во 2001, кога во Македонија се води војна.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ама си се заплеткал, за Твоја голема среќа, на најдобар можен начин!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ги замислував новите пукнатини во мајкината душа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Неконтролираните омаловажувања што напати ми приоѓаат ми го подметнуваат оној привид на пукнатина во брана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе се стаи и она што со цедело по грешка низ пукнатината во којашто еден живот се должи на друг.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Најпрвин пукнатинка во лакот, потоа цепутка во дрвото, а потоа кој знае што ќе се случи, реков речиси на глас, но бев навистина среќен кога забележав оти никого не го потресе мојата олелија.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ќе си дојде вистината сама по себе, од некоја пукнатина во тишината!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ко дупка, ко пукнатина во сивилото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)