Ружди живее во егзил односно живее со пукнатината низ која истекува неговата другост, онаа кон која решил да пребегне, да се изолира, да опстои во самоизгон.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
„Вистинската функција на уметноста” инсистираше тој, е „да ги измени старите ментални обрасци... создавајќи нов начин на мислење”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
ДЛА служи како модел за опишување на создавањето на пепелта, слевањето на водата низ карпа, ширењето на пукнатина низ цврсто тело и светкањето на молња.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Според него, надоаѓањето на ирационалните сили од несвесното, кршејќи го мразот на конвенционалното мислење, создава пукнатина низ која секој може да се лизне во истовремено развеселувачко, но и застрашувачко автентично искуство.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)