Досега работеше народот со интелигенцијата; задружно, но работењето беше распределено нееднакво: народот се јавуваше исполнувач на плановите на интелигенцијата, кога последнава не правеше ништо повеќе од составување планови или организирање револуционерно движење.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но најсигурно работење беше по дожд: ниту се гледаше нешто, ниту се слушаа ударите на копачите.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)