Неволно, ги протегна екстремитетите надвор од креветот, ги зеде очилата со диоптер - 3.5, без кои никогаш во разговор не би можел да ја употреби придавката „очигледно”, ги стави на себе панталоните кои ги носеше веќе четврти ден од неделата и не помисли дека треба да се облече поинаку заради некоја ненадејна средба која би можела да му излезе во пресрет на денот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Нашиот разговор не можеше да се продлабочува, иако, во основа, ние немавме различни гледишта.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Никој во разговорот не одеше подалеку од опсесивната тема- литературата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Така, преку согледување на тоа што разговорот не е, излегува дека не- разговорот не е тишина туку попрво не- говорење заедно, еден асоцијални или антисоцијален однос.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Покрај тоа, бидејќи зборовите/ поимите автоматски ги носат со себе нивните опозити,- кои, делумно, делуваат како некој вид автоматски ограничувачи на значење - да го погледнеме парот „разговор/не-разговор“ Разговор: - општествен однос; зборување заедно, неофицијален или фамилијарен говор; вербална размена на идеи или информации.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
- Ним сигурно разговорот не им беше завршен зашто додека јас се токмев да седнам што поблиску до нив за да ги слушам што зборуваат, дедо ми ми рече: - Земи го пагурчето со ракија и оди, однеси му го на Даскалот. Се дупна од работа тој...
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)