рака (имн.) - секогаш (прил.)

Мирон, се сети. Шампион, насилник. Таквите раце секогаш сееле невеселост по светот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Со едната рака секогаш в џеб.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Гестовите на нејзините раце секогаш бавно одеа во широчина, според ритамот на нејзиниот умерен глас и начин на раскажување кој секогаш оставаше простор за блага таинственост.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сега во рацете секогаш ја држам сопствената крв и постојано морам да гледам што се случува со мене.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)