Рамото на девојката и нејзината рака сѐ до лакотот, беа притиснати до неговата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Детето му ја преграбува ногата, а со другата рака сѐ уште здраво ја гушка кадифената кукла.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Чана стои под пенџерето, гледа надвор во белото платно на снегот, а едната рака сѐ повеќе и повеќе ја пика во пазувата, во топлината на цицките, стискајќи го пликото.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Младичот ја изгледува собата, потоа Ивана и Фезлиев, во чии раце сѐ уште се наоѓаат револверите.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)