Тревките ги почитуваат пропишаните сезони, Реките не ги менуваат коритата на својата страст, А виното и понатаму лудува под жедните чардаклии.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Шумот на блиската река не се слуша, буката на автомобилите и детските гласови, под липите расцветани и дивите маслини...
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
„Е, синко, синко“, рече тато, „баба ти да е тука сега би рекла - Лага река не гази. И голема мудрост би рекла.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Освен една казарница за варење ракија, покрај реката не се чуваше ништо.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но приказната за среќната река не завршува тука, туку таа доби еден друг, неочекуван тек.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)