Уметниците на високата ренесанса во хаотичното време на застрашувачки новото гледање од онаа страна на религиските вредности бараа нов ред заснован на хармонизирачкиот логос.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Но духовно- историскиот премин од раната во доцната ренесанса, од сублимирачката класична ренесанса во новата „маниристичка“ експресија, пресудно и витално се одвива низ делото на Микеланџело.