Во такви услови, она што му останува на театарот е да се приклучи на сценските изјави кои го доближуваат до ритуалот и игрите во кои доминираат визуелното и звукот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Па сепак, традицијата, вредностите, ритуалите и хасидскиот начин на живот останаа непроменети.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Албанскиот муслиманин не им се потчинува на доктрините, ритуалите и церемониите, тој не бил верен на обврските од својата поранешна вера и затоа Отоманците ги гледале со преѕир.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)