роса (имн.) - од (предл.)

Но отпрвин пуштете ме да ја испијам сета роса од пајаковите лулки во шумата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И уште сонцето ја немаше истресено росата од тревјето, тој веќе се спушташе кон селото од Дика.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Со времето ќе никне гороцвет и синчец во пресни зори ќе тагува над нив: ќе израснат млади фиданки на бели брези со гранки спуштени ко долги плетенки со одблесок на сребро... лете роса од пресна зора да ги лади, зиме со златно лисје да ги тажи и на пролет јата славеи да се збираат во нив и на сето грленце песни да им квилат...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Топла роса од солзи му ја полеа раката на Крстана.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Уште еден писок истресе роса од чистото небо.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)