свет (имн.) - го (зам.)

Баба ми постојано му ставаше ситни пари во џепчето.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Дедо ми Борис Кривошеев по кого таа тргна на другиот крај од светот го сакав повеќе, а ниту до денес не знам зошто?!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тој светот го доживеа како магичен божји лавиринт, но не барајќи го влезот, дури ни излезот. Заглави во мистериозноста.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Затоа, мораме да го отфрлиме позитивизмот којшто стекнува „сигурност” така што успешно го прикрива она што е и она што не е, така што го униформира светот, го преобразува она што е стварно дадено, во заграбено, а потоа го зема тоа како дадено, така што светот го лишува од битија, а светот на битијата го прогонува во земјата на сенките на субјективни „вредности”. okno.mk | Margina #22 [1995] 31
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ако светот го замислиме како збир од точки со сѐ порамномерна и поверојатна распределеност, тогаш во светот мораме да ја согледаме и другата тенденција кон создавање на топчиња (кластери).
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ако јас целиот свет го разбирам како случаен настан, тогаш со помош на компјутер можам да создавам алтернативни светови кои што имаат исто толку оправдание - или исто толку малку оправдание - за стварноста, како што го има таканаречениот даден свет. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 89
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Со ноќи копнеев да ја помирисам, да ја допрам, да ѝ ја расчешлам косата; со ноќи замислував дека Луција ми е жена и дека не се делам од неа, дека правам сѐ да ја заштитам од сите; и целиот свет го замислував непријателски настроен кон нас двајцата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
За разлика од досега, кога светот го гледаше само надворешно, сега за првпат , погледите на Еразмо беа свртени кон сопствената внатрешност. Од и поради немоќта!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Не заборавајте дека Господ светот го создаде од чуда.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Светот го чувствуваше единствено преку сопствената кожа. Беше сунѓер.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Претстави си сам: ни испратиле младич на кого Ѓорче му го спасил животот и кој на светов го има само него - Ѓорчета. Свинштина.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Во главата стои твојата гордост, ако ја скршиш главата, гордоста ја нема, тебе те нема, светот го нема, ништо нема.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Изгледа Светецот премногу јадел, па се здебелил, и светот го претворил во голем, дебел, меснат задник (впрочем, отсекогаш и бил таков, посебно за успешните луѓе. Ми се гади од нив).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се најдов во внатрешноста Иднина на два обли бели рида. Па, тоа е Земјата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во светот го развиоривте барјакот на етнографската и археолошка, наместо либерална политика; и таа политика по вас ќе биде кобна”. (Ренан) Пред глетката на наизглед локалниот алзашко-лотариншки спор, Ренан го има претчуството за неизбежното паѓање во варварство.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Не се знае точно во кој дел на светот го дочекала последниот свој час Рубина Фаин.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Мислиш дека светот го вртат парите и славата.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кучката Розалија тешко се пораѓаше. Светот го здогледаа пет млади полициски кучиња.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
26. ГЛЕДАЈ ДА ТИ БААМ, МИЖИ ДА ТЕ ЛАЖАМ - со таква крпа на очи кој светот го лови?
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Цел свет го има пешачено и секогаш го пронаоѓаше мирисот мој та не сега!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Старецот се распрашуваше за сѐ, богословот расправаше за сѐ весело наслушнувајќи се самиот себе:војната има сто очи запалени, и сто 'рбети железни, и сто усти гладни и крвави, па оди како стоногалка на нас, а господ светот го заборавил, му завртел грб - црвчиња сте вие, пијаничиња, туѓи жени задевате. Па штом е така, удрете.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Облакот е голема рана на небото неговата сенка земјата ја притиска мислата на него светот го разјадува.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Менувајќи - пре-создаваат.  Да, јазикот создава свет. И светот го создава јазикот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Целото придвижување на денешната психијатрија, епитемизирано во DSM-III прирачникот кој е преведен на осумнаесет светски јазици, е во тоа што таа ширум светот го пропагира лишувањето на човекот од неговите цивилни слободи, од неговиот хабеас корпус; плус насилна хемикализација, заточување на луѓето, примена на електрошокови и мачења што не предизвикуваат телесни повреди, а сето тоа со цел да се хомогенизираат луѓето што не се наоѓаат „на линија“. 60 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Таквата тенденција претставува една политичко-економска операција под закрилата на медицинската пракса.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Нашиот свет го скрши на милион ситни парчиња кои се распрскаа низ суровата тишина и засекогаш исчезна во длабочините на времето.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И кога ќе ја осетиш на својата кожа болката и неверството, јас ќе бидам единствената на која ќе помислиш кога ќе ги затвориш очите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Без ни малку достоинство го разлеваат изворот на лакомоста, среброљубието, алчноста, зависта, предавството, љубомората, прељубата, желбата за моќ и богатство, себичноста, зошто повеќе не знаат што сакаат, нивната суетност е нелагодност на умот, нестабилност и постојан немир, без чувство за осет зошто не знаат како да ја задоволат нивната ситна душичка и светот го претвараат во пеколен амбис.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Едно лизгање, едно паѓање, светот го промени!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Светов го покрива снег. Соблечи се гола и во снегот направи дупка со топлината од твоето тело.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Борхес направи сличен избор: соочен со хаосот во светот, тој го избра редот на библиотеката, сигурноста на одгатлив лавиринт.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговите книги израснаа од други книги.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во неа Минотаур избира да остане во лавиринтот во кој е затворен: „Едно попладне“, признава тој, „излегов на улица; ако се вратив пред мрак, тоа го направив поради стравот што лицата од обичниот свет го предизвикуваа во мене“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Соочен со хаос во светот, Астерион Минотаурот го бира суредениот свет што го пронаоѓа во една човечка градба - лавиринтот на Дедал.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)