Во темелот на моето самување Заѕидана сенка го претскажува светот Поинаков од илузијата Што ме создаваше мене Свет во Светот.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Се качувам по тесни скали До врвот на планината А таму самува слепо животно, Вража и го сонува светот поинаков Од илузијата што ме создаваше мене, Свет во Светот.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Можеби така шумоли ракијата во ловците, ги грее, ги распалува и им го претставува светот поинаков отколку што го виделе и што го знаеле.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)