А јас секогаш бев свртен кон Исток Оти оттаму се покажуваше ликот на Мајка Или само така ми се чинеше Во погледот што завршуваше слепо Од силна светлина Додека ме крштеваа во бунило И ме наговараа да го минам прагот Да станам Свет во Светот Што сега како жарче ми свети Додека сам самувам во самица.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Црни како катран, гранките блескаат под месечевата светлина додека сите канЏи на малите посуми гребат каде што ниту ги слушаш ниту ги гледаш.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сакаш неколку миленичиња? Пази си ја косата. Тие би можеле да ти влезат во косата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Да го отворам ли прозорот?, праша брат ми кога ми дојде на гости.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој вели дека тоа се стаорци, но јас сум ги видела одблиску. За ова не е во право. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 193
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)