светло (имн.) - да (сврз.)

- Светлано! Светлано! Светло да не те огрее! - викаше уморниот Никодин.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Штом едната свеќа ќе им догореше, од неа палеа друга, дотуриваа масло во масалчињата да не згаснат, во кандилата, и одеа по патот пеш или качени на коњи или магариња, или со чунови по езерото, штитејќи го од ветерчето светлото да не им згасне.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)