свиреж (имн.) - на (предл.)

Попусто молеше за помош. Од свирежот на ветриштата никој не го слушна.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
По некое време тој одговори: „Свиркањето негово ме потсетуваше на свирежот на гранатата што падна крај мене и ми ја однесе ногава...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но не ќе се врати човекот чие одминување го најавуваше свирежот на возот...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Долг митралески рафал. Над земјанките - свиреж на куршуми.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Свирежот на возот одекнуваше, низ карпестите предели, Со забрзан чекор избезумено се стрча!
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Прсти пикна во ушните шуплини и стега за да не го слуша заглушувачкиот и развлечен свиреж на ѓулињата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Попусто молеше за помош. Од свирежот на ветриштата никој не го слушна.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)