Се приближуваме кон климаксот: 1631- та Комениус, односно Јан Амос Коменски, во цела Европа познатиот чешки полихистор (1592-1670) ја објавува поемата: “Лавиринтот Дрвениот свод во Palazzo Ducale во Мантова Margina #26-28 [1995] | okno.mk 173 на светот и рајот на срцето”.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Онаму каде што една од тие радијални авении се вкрстуваше со периферниот автопат, која формираше свод во форма на виножито, во предградието на големиот град, се наоѓаше една општина, со своја самоуправа и независност од градот, а сепак таа се прихрануваше, како најоддалечен грозд на винова лоза, благо откачен од ластарот, што ја шмука својата хранлива материја од главното стебло до земјата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Темелите на многу египетски пирамиди градени се во форма на Фрагмент од дрвениот свод во Palazzo Ducale во Мантова лавиринт. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 172
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
(Три примери од ликовните уметности: “класичниот” лавиринт од доцната ренесанса; дрвениот свод во Palazzo Ducale во Мантова; деформираниот крстовиден лавиринт на Лелио Орси, и /современиот/ на Фабрицио Клерици, “Минотаур јавно ја обвинува својата мајка”.)
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
На запад сонцето формираше бистар и син свод во бесконечната прегратка на континентот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)