седење (имн.) - во (предл.)

Се наведна и полека, чекор по чекор ги собира искршените класја во басјасаното стрниште.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Таа својата радост ја плати со вечно тагување, приврзаноста - со исчекување и страдање. И, ете, сега го загуби и синот...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во општата мака нејзиното осаменичко седење во ќошот на бараката, на крајчето од постелата, не го забележува никој.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Самиот страшливец и понижувачки услужлив, беше секогаш преполн со желба да ги измачува другите, да се чувствува како ловџија што гони и пука во беспомошно животно.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Штурчо! Штурчо! - викаа помладите мравки и мравови, на кои веќе им стануваше здодевно долгото седење во затворениот мравјалник.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Сепак, тоа седење во прашливата барака, особено моето раноутринско или ноќно враќање во предградието, ми го откриваше градот во една поинаква слика од онаа што ни се нудеше преку ден.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)