Седеше на последните седишта од автобусот кои беа повисоки, на тој начин имаше добра прегледност.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Нивните драги ликови изчезнаа во далечината, но јас сеуште со рацете мафтав, мафтав, додека не се уморив, па влегов во купето и седнав на обележеното седиште од втора класа.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)