Сега тврдеше дека немал намера тоа да ми го рече; дури воопшто и не планирал да ми спомнува такви глупости, нему тоа што го рекол му се испуштило, и тоа сосема случајно; а потоа објаснуваше, објаснуваше...
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Од телефонската секретарка во мојата соба нервозно шишти познатиот глас...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Така, за нејзина среќа, како што самата се изрази, Граматниковски се сетил да ја побара за секретарка во ЈугоМак каде што добила добра плата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
А само малку подоцна, она што го беше рекол дотрча да го одрече Мал Борче.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Божем жена му лично дошла кај секретарката во кадрово и си го кренала здолништето за да ја запознае лично секретарката Соња со кадровските умеења на нашиот кадровик Кире!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)