селанец (имн.) - во (предл.)

Така се започнува со попис на козите; со тоа ќе биде означен процесот на трансформација на селаните во граѓани.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Всушност, целта на режимот била да ги трансформира селаните во нова работничка класа на пролетери кои ќе го вложат својот труд за создавањето на најавениот индустриски рај кој ќе овозможи најпосле новиот човек да биде господар и поседувач на природата!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ме прати нешто учителот до тебе. - Кој учител? - праша Даме.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Што ли носеше селанецот во кошницата - кој ќе знае?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
На балконот се искачи школскиот службеник и еден селанец во селска носија.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Пред вратата, вооружени, стоеја двајца заптии56) и тројца финансиски агенти- колџии.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Алекса не се изненади, а Петко излезе веднаш по Бајракот и Ѓура та и тој назорум тргна по последниов на пет шеесет чекори.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И навистина во моментот инаку и не можеше да биде кај народ кој спие петстотинигодишен сон, без национално и општочовечко сознание, каков беше македонскиот, односно мариовскиот селанец во крајот на XIX век.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— За кого нема леб, бре пес, кај вас? — му се овргали Толе, а Брниклијата замава со стапот по Дима, уште неналегнат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Слушне ли во некое село кавга, веднаш се најдува во него да пресуди со дреновицата; слушне ли да отишол некој селанец во Витолиште, макар по каква било работа, Толе го подложува на судење како прекршител на неговите „свети закони" и пак таа златната — дреновицата заигрува.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А бидејќи Толе лани дојде да ги вика селаните во борба заедно со четите чии војводи Сарафов, Тренков, Гарванов, Чакаларов беа Бугари, тоа Димо им го објасни дека и Толе е бугарски војвода, та ќе треба и него, не само што да не го слушаат, ами дури и да го бркаат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Да се ликвидира по пат на терор?“ — паѓаа предлози.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога Петко (така се викаше селанецот во новите алишта) го виде самиот Ѓуро јасно му стана дека го погодил местото каде да ги бара „дивите“ в град.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Не а бива ваа со Толета, луѓе, — почна неговиот пријател Гуле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Распрашуваше во секое село каде фатија војводите и го следеше нивното движење, a исто така секој ден праќаше по еден селанец во Витолиште да разбере што прават, што мислат Арслан и јузбашијата, нема ли да кренат потери по него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Арно му направиле кога се баби!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И немаше ден афежитките на чело со некоја си Вера да не ги собираат селаните во училиштето и да не им зборуваат дека победата е многу блиска и дека за неа треба да дадат се што имаат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ќе ми бидеш книга, мој паметен Августо, во златното жито што со срп ќе го жнеат селаните во бели долги облеки.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Напред одеше селанец во празнична носија на Блатието и тој носеше дрвен крст со испишаното име - Сандри, син на Тајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Селаните во колата љубопитно ги држеа очите на него и го прашуваа: - Каде ги помина толкуте години, Илко? - Секаде низ светот...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тие што останаа живи ги налегнаа, ги изврзаа и заедно со жените и децата ги истераа од црквата, а неа откако ги извадија двајцата мртви сејмени, ја запалија со сите исклани селани во неа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Сејмените што бегаа бркани од селаните во двете посоки на улицата ги забележаа Турците, кои во тој ден, петокот, го празнуваа и ја разбраа работата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Та, ене го и даскалот Бино ја протепа жена му, што е даскал, та веќе оти секој втор селанец в село ја има тепано жена си барем по два три пати во животот, тоа си е редно.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така гледајќи, виде дека е селанец во селска кошула облечен, со бели гаќи и чорапи, а кога погледна поостро, го позна и човекот. Никој друг — туку овчарот Ристе Богоев.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кметот, кој пиеше со селаните во дворот, ги забележа, стана од масата и излезе на патот да ги пречека.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Подолу беше Ламбе, оној селанец што му шепна на уво на Трајчета кога ги врзаа селаните во училиштето, да им јави на партизаните.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Ќе си одите - му одговори Планински, зеде седум-осум платна од падобрани, му ги даде на Евта и рече: - Овие падобрани ќе ги разделиш меѓу сиромашните селани во Мацково.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
На такво нешто, еве сега, ме потсетува разговорот што го водев со селаните во гостилницата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
На селанецот во полето, што исто така го видел летачот, него речи му дека тоа било привидение.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Веднаш околу наседнатите селани во ливадката имаше обрач од милиционери.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)