Неговото семејство не можеше без Мила.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тие, вистина се противеа, не сакаа или не смееја во принцип да чуваат кози, но нивните деца и семејствата не можеа без млекото на козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Еден ден заедно на Пленпале да ѝ помогнеме на Марија да го избере местото за Борхесовиот гроб.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ни беа покажани неколку слободни места во различни делови на малите гробишта.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Што ќе значи оваа нова рожба во црниот цут на сиромаштијата, кога освен крпената надеж на семејството не му преостануваше ништо друго?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Бидејќи никој од семејството не беше присутен, ѝ станавме замена за семејството.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Покрај Марија и мене, во групата беа Кармен Кријадо, уредничка во издавачката куќа Алијанса добра пријателка на Борхес и Марија, Жан Пјер Верне, француски научник кој блиско соработуваше со Борхес на подготовките за француското издание на неговите собрани дела во „Плеада“ кај Галимар, и Ектор Бјанчиоти, Аргентинец кој живее во Париз и работи за Галимар.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)