сенка (имн.) - кој (зам.)

Арсо претпазливо ја гази сенката која не се откинува од стариот како да е фатена за неговите нозе и му пречи да зачекори пошироко.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Според неа, она што таа го нарекува соголена душа е сенката која талка помеѓу двата брега на егзистенцијата, помеѓу мртвото минато и неизвесната иднина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Затоа покажав на сенката која едно дрво на кејот ја фрлаше во водата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако ги следите внимателно затскриените зад тагата погледи што избегнуваат да се сретнат, или дланките што одвреме навреме се креваат кон челата за да ја симнат онаа леплива сенка која дури ни најупорната желба не може да ја избрка од челото, ќе го сфатите она што сакам да ви го предочам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Биди ми сѐ како што јас сум за тебе сенка која ќе те следи и во мракот.. Зошто едноставно Ти си Ти...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Четвртиот ден М не излезе да се прошета. Се плашеше од сенките кои може да ги фрли неговото тело.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
„Се сеќаваш како си игравме со сенките на нашите прсти кога бевме деца?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)