Ја настигнува дури на патот, далеку од црната контура на зградата што доаѓаше како бледа сенка низ белите пасамка што се точкаа сѐ уште од небото.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
А тој, маѓосан од љубовта, за сите вакви обавестувања имаше некое свое сопствено толкување.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Или, поточно, и кога слушнале нешто, тоа поминувало покрај нив како сенка низ магла.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)