Јунаците на Живковата Пасквелија вијат оро на манастирската чистина, а сончевата синевина ги вовлекува омекнатите мозоци во усвитен вител, што стврднува во бетонска смеса од ракија и пиво.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
А кога сонцето заоѓа и синевината ги покажува своите невидени метаморфози, човек кога се оддалечува од Езерото ги понесува идните залези како ветувања на среќа.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во летната медитеранска екстаза на Езерото, кога над него владее огромната сина тишина, нема човек, посебно поет кој искачен на вишинката кај манастирот Свети Наум не чувствува потреба да напише песна туку е обземен од внатрешниот неодреден порив да ги - раскаже разликите од светот од кој иде!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)