Тој ден, кога намеравав да се качам на врвовите на Монмартр, предпладе, па и целиот ден, многу врнеше, па помислив дека на плоштатката нема да најдам никого од сликарите. затоа, вечерта се упатив по оние стари патеки од подножјето на Монмартр и пешки се качував по неколкуте стотици скали кон црквата „Сакр кер“ и отаде ми беше лесно да пристигнам до ова прочуено собиралиште на сликарите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Пладне свиткано под старата козирка. Испотените соништа се спуштаат по акробатските скали кон светилникот снемоштен од стари бури.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Исчезна како ветрушка по скалите кон манастирскиот двор.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Но вратата од кералот веќе беше зафатена и гореше, а започнуваше да гори и скалата кон чардакот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)