слаткарница (имн.) - и (сврз.)

Еднаш на баба ми ѝ се јавил некој слаткар по телефон и ја прашал дали кај нив живее некој си Борис кој влегол во слаткарницата и замолил да се јават на неговиот број и да кажат дека не може да си го најде патот до дома.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Во селото имаше една единствена слаткарница и во неа мал телевизор, мал колку голема кутија за кибрит.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ја отвори повторно слаткарницата и го стави Столпника да му помага во работата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)