слугинка (имн.) - на (предл.)

„Бре што беше, бре како беше, бре што направи јок да се направиш" — го караа Толета другарите, а другите гавази со Ѓузепа на чело веќе го спетлаа со една ортома, на која слугинката на Челебијата си ги сушеше алиштата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Еден период Серафим бил момок кај него. Тука се оженил со Резика, слугинка на имотот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа е слугинка на лудилото, ковач на заблуди, беден црв и болест на сетилата, опиеност на срцата, вродена измама, убиец на разумот. okno.mk 235
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И така, работењето наше ќе треба да биде врз почвата на народното просветување: мирно, легално, еволуционо; тоа ќе има за цел интелигенцијата да биде вистинска слугинка на народот, а не наопаку.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ги поминав и не можев да си објаснам: дали Ангелија го храни Кузмана како што го хранеше слугинката на инспекторот?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Љубовта има две лица, таа е и среќа и страв.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Нашата пропаганда таму поради тоа ќе биде условена од воените настани и ќе биде пред сѐ слугинка на нашата стратегија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)