Мекиот звук на сув, нагмечен снег му стана некако топол во студенилото околу него.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Од ноздрите му излегува пареа и снегот му се топи околу устата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се лепеа и на гранките од борот кој како сосем да се исушил; со снегот му паѓаа и игличките пожолтени, исушени како опожарени.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)