Знаев дека тоа е невозможно, па сепак, кога третиот ден по смртта на дедо ми Баџак тато нѐ однесе во дедовата куќа во Влае, одев од соба в соба и внимателно разгледував да не најдам некоја трага од присуството на дедо ми што би значело дека тој сепак е жив: некоја недопушена цигара во пепелникот, тукушто соблечена кошула, чорапи свиткани и ставени во „беж“ еспадрилите што најчесто ги носеше, очила врз отворениот весник на канабето во дневната соба, недоиспиено, сѐ уште топло кафе...
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
По цел ден одеше од соба в соба, како ѕвер затворен в кафез и смислуваше начин како да ги собере маслинките.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
кудрет — материјална состојба, богат, сиромав кумиш — види кудрет купел — казанче в црква во кое ги крштаваат децата купална — соба в црква во кое ги крштаваат децата кутмач — првото млеко од крава напарвено со јајца се здебелува — пресипка кутол, кутел — мера за жито 10 оки кучило — дете кое се мрази — омрзнато дете к'т — оскудица, недостиг ластикини — лаковани чевли латвица — врч, ќуп, земјан сад, големо грне лачаи — одделува лачка — оговара некого што не е заслужил лилјак — јоргован лимја — пуста гора, невратило, бестрага, џенем
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Татко ми ја преместува печката од соба в соба Верува оти го има летото в раце Мајка ми се крсти бидејќи се сомнева дека нечестивиот управува со неговите намери “Господи летата и зимите се твоја грижа Зошто оставаш да верува дека станал чудотворец” Секогаш додека таа се моли помалиот брат се игра со нејзините зборови како маче со клопец Се враќам при татко ми токму кога ја качува печката на покривот Некој топол ветер шета околу нашата куќа.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Мислат ли тие, ги праша, дека тој ќе ја претвори својата соба в штала, а браќата Крловец со остар песок под кожата на табаните не смееја да погледнат во него повторувајќи еднобојно дека нивната соба е мала и за мачка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)