сопственик (имн.) - кој (зам.)

Има сопственици кои се толку приврзани за своите кучиња, за своите миленици, што и преку денот наминуваат во Пансионот да видат што им прави кучето, дали е весело или тагува, спие или лае, особено оние кучиња кои првпат доаѓаат во Пансионот и кои не навикнале на таков режим, одвоени од дома и од очите и гласот на својот сопственик.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Каде и да свртиш поглед, очи ќе ти бодат урнатини што ги остави граѓанската, но и куќи на распаѓање на чии порти висат катанци, што ги обесиле сопствениците кои од патот на големата измама никогаш не се вратиле дома.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Докази за тоа имаше во бројни расправии со келнери и сопственици кои служат црно вино оладено како да е пиво.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ете, токму затоа, како на старите телевизори со неуки сопственици кои куќиштето го потчукнуваат, ми требаше итна и ударна поправка...
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Најлесно ги купуваше оние парчиња што остануваа осамени некаде во средината на брегот како мали оази, пусти островчиња заградени наоколу сè со имотот на Профим, кој не им даваше пат, не им дозволуваше да газат преку неговиот имот; таквото заробување им го правеше на оние сопственици кои за инает не сакаа да му го продадат својот имотец што Профим, купувајќи ги другите соседни парчиња околу него, му ја стегаше јамката на тоа делче од брегот, и кога сопственикот ќе се најдеше како опашан со змија - ќе попуштеше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)