„Оставете го списокот на бирото!” - му дофрли шефот на СС единицата. „Може ли да знае нешто?“
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Таа вечер седна на своето биро и долго пишуваше едно писмо. Утрото тие зимски денови од новата 1944 година заедно со градоначалникот Карер, Хрисостом се појави пред двајцата највисоки германски претставници. „Господа, инсистиравте да Ви се предаде список на Евреите”, изјави свечено владиката на беспрекорен германски. За таа прилика тој околу вратот обеси крст и две панагии, две овални икони на златни ланци на кои беше претставен ликот на Христос Спасителот и на Богородица со малиот богочовек во рацете.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тој беше слободен ѕидар инициран во масонската ложа на Закинтос, којашто впрочем како и сите други ложи на окупираните територии, згасна кога започна војната.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
И мигум сети лозарот од Неготино како обичните луѓе стануваат обични смртници, обична бројка во списокот на умрените.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Возбудениот космос на нашата надеж Загрижено го крие списокот на нештата Што не смеат да заминат в темнина Списоков засекогаш треба да остане во раката на сонцето:
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Покрај насловот, целиот напис се состоеше од само една страница со новообјавениот список на предмети на Универзитетот на Мичиген.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Беше Едип, беше Каин, беше Ное, а во оние желби кои не сакаше да си ги признае посакуваше да биде пророк, и затоа им го одзеде Мојсеј на Евреите – самиот тој сакаше да биде единствен, ничиј, самороден, па таков си го претставуваше и оној што од луѓето беше прогласен за она што самиот тој, брат ми, сакаше да биде.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Беше и Ное, оној кој пред Потопот го беше собрал во кофчегот своето семејство, „и сите ѕверови според родот нивни, и добитокот според неговиот род, и сите гадови, што се влечеа по земјата, според нивниот род, и сѐ што лета, според родот негов, птиците сите и сѐ што има криља“; само за нас четирите немаше место на списокот на нашиот брат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Од постојните списоци на бегалците не се дознава кога точно пребегал самиот Мисирков, но во едно писмо од К.Мисирков и Гр.Хаџиташковиќ од 11.12.1890 год. до српскиот министер за надворешни работи се вели дека тие го напуштиле Белград „во месец јануари минатата година”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ја најде пурата на Ризо и ја запали; лицето ѝ трепереше на светлината од пламенот и имаше нешто во нејзините очи што можеби беше ужасувачко и задоцнето сознание дека она што го засега овој особен орач беше подлабоко од сезонските промени или сомнителната плодност, особено откако претходно сфати дека нејзината моќ на давање не вклучува ништо над или под следниов список на предмети: ножици, сатови, ножови, ленти, врвци; и затоа кон неа го имаше истото она сочувство како кон хероините на секси-романчињата, или кон исончаните но импотентни ранчери-позитивци од вестерните.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Високо специјализираните професии се најдоа на списокот на забранети улоги, откако една професорка по филозофија, чија пасија беа медицинските енциклопедии, доживеа тешка траума присуствувајќи на операција на слепо црево, каде од неа беше побарано да го направи првиот рез.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
М. Салтиков-Шчедрин Извадок од „Историјата на еден град“ Список на градоначалници, поставени во различно време во градот Глупов од највисокото раководство (1731 - 1826) Клементиј, Амадеј Манујлович.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
РУСКА САТИРА XIX ВЕК
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тогаш Димитар Зојчев се насмеал, ја затворил тетратката, ја оставил на масата и станал: се прешетал низ канецларијата, потоа застанал пред Ристета, му ја ставил раката на рамо и му рекол: Во времето кô се ѕидаше црквата, во 1895 година, јас бев учител во Потковицата и го водев списокот на сите кои даваа пари за ѕидање на црквата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Дојдовме до Неготино и еден офицер извади список на Турци што треба да се иселат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Долго време, како и мојот пријател, полскиот амбасадор Мајевски го очекувавме денот во славната палата на Претседателот Бургиба, како во некој егзотичен храм од 1001 ноќ да бидеме внесени во списокот на Шехерезада, со што продолжуваше дипломатскиот, воопшто животот во светот на суверенот!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Дури и самиот Голдштајн, ако и падне во рацете на Полицијата на мислите, не ќе може да им го даде комплетниот список на членовите, ниту каква било информација што би ги одвеле до комплетниот список. Таков список не постои.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тука беа армиите од евидентичари, чија работа беше едноставно да составуваат списоци на книгите и на периодичниците што требаше да бидат повлечени.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се случуваше, братот, педијатар, најчесто доаѓајќи за да си ја види својата мајка, да прегледа или да упати на натамошно лекување и неколку маалски деца од најсиромашните семејства кои се наоѓаа на списокот на добрината на Мајка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Другиот тип, од друга страна - а во таа категорија спаѓал и несреќниот Никола, и Казанцакис, веројатно, а секако и сегашниов наратор - ќе ја развлече својата исповед, впрочем, само за така да кажеме, можеби дури и измислувајќи неколку гревови патем за да го пополнат каталогот, додавајќи го така и гревот на лажење кон списокот на фактични гревови што треба да се признаат. Маргина 34 67
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„Кај нашиот раководител можеби постои список на сопствениците на овој вид бели покани или некое друго упатство.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
„Каталог, всушност, тоа е список на загадувачи според степенот на негативните емитувања во текот на работењето.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Списокот на авторите кои со оваа тема отворија ново поглавје во уметноста е голем, но просторот што овде го имаме е премал за да може да ги опфати баш сите значајни имиња (а и ги има многу).
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
И.И. зазема поза пред исламското пано и го крева стапчето кон списокот на ликвидираните муслимански свештеници, го изнесува бројот на урнатите џамии и другите исламски сакрални објекти.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сличен список на забелешки се употребува во врска со насилството во филмовите и видео игрите, иако ревијата Time признава дека „не постојат конечни научни истражувања, делумно затоа што е тешко да се одделат ефектите на насилните дејства во видео игрите од оние осакатувања што ги гледаме во филмовите, на телевизија и на градските улици“. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 105
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Противењето во однос на популарната музика го заостри настапувањето на музичката телевизија, што при својот настанок дури меѓу самите музичари побуди многу одбивни реакции.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Родителите и образовните установи се жалат дека младината поминува премногу време гледајќи MTV, а премалку пишувајќи домашна работа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Авторот го ислуша и несигурен дека со пребарување по својата меморија за она што го чу ќе се снајде, побара келнерот да му го донесе списокот на јадењата. Ако го имаат.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кога тој се врати со списокот на јадењата, авторот го зеде, го држеше на масата како поттурнат в десно, некако далеку од себе и му рече: „Слушај! Додека јас читам, донеси ми едно шише бела Александрија!“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)