Но сепак остана така, малце расчекорен, на средината од салата,
загледан неодредено.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Но на таа теорија ѝ беше затворен влезот во Македонија, како и во сите тие средини од каде што излегуваа пропагандистите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Со благо склопени дланки, кренати во височина на градите, бев свртен кон прозорецот на кој се насетуваа првите знаци на зазорувањето.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Не ја слушав. Сѐ уште стоев отпростум на средината од собата.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Потоа ја турна тепсијата на средината од масата поканувајќи ги полковниците да си земе кој какво сака месо.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Жолто сидро, сина риба – со такви чудни месечини живееме Силвија Плат штиците крцкаат неподносливо крцкаат под тежината на одот мек рефлекторот со модра боја ги прелива пукнатините на левиот образ на животот на десниот образ на животот истекува остатокот од модрата боја на рефлекторот сенките се качуваат по левата страна на завесата и се спуштаат по десната страна на завесата на средината од сцената нашите усти нè голтаат со сласт што освојува публиката аплаудира безмилосно аплаудира безмилосно публиката безмилосно публиката аплаудира од другата страна на завесата во гледалиштето започнува долго очекуваната претстава
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
И на средината од вагонот седи полицаец, а ние преку него се гледаме ко ѕверови.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мангалот на средината од собата е згаснат и запретан во пепел.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми стојат онака ко светци на средината од затворското двориште.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но, кога оној беше на средината од долината, доста блиску до него, и кога застана тука и се собра во едно сиво перниче со натулени уши, сиот престорен во прислушкување, Змејко дури тогаш зеде да се подготвува.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
XVI. Негде во средината од таа бела удолница, по која се спушташе, наближувајќи кон него, неговото јарче, неговиот уловен лов и неговото задоволство, стоеја два грма, покриени од снегот и станати две тумбарки.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сѐ додека не надојдоа сосема блиску прерд него, така за да можат да им бидат видени и нивните остри муцки, и нивните опашки, издолжени зад нив и секоја од нив како прекршена во својата средина од гладот и од мршавоста.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
При влегувањето на младенците во брачната соба ѝ ги зимаат лебовите на Антица, како и свеќите на обајцата — Антица и Николаќија, ги забиваат во средината од лебовите и така ги оставаат на јашмакот од оџакот.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
По белите ѕидови немаше апостоли и ангели, туку со крфии заковани кадра на некои чичковци со строги погледи од зад големи окалки, а на местото од милата Богородица, една женичка во годините на мајка ѝ застаната на средината од ѕидот и со голема тетратка во рацете од каде ги вадеше имињата на децата.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Се скршија неколку чаши што паднаа од кујнската маса; сликите закачени на ѕидовите висеа искривено; малата витрина беше изместена на средина од дневната соба и сите украси во неа беа превртени и стоеја на куп.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Штом слушна дека започнуваме разговор за Софи, рече: “Нема поголема несреќа од тоа да се надживее сопственото дете.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога го видов првпат по смртта на Софи, брат ми седеше неподвижен, со погледот закован некаде во средината од масата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Мајка седна до мене. Ја зеде свеќата од свеќникот што стоеше на средината од масата, и почна да ја префрлува меѓу прстите, како некој кој нема што да каже, или има толку многу за кажување што не знае од каде да почне.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Го оставив светнатиот нож, позедов друг од кутијата, па минував по неговото сечило со крпчето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Околу дваесетина километри од Струга, на средината од друмот, во Дебарце, се наоѓаше малото исчадено селско анче.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Стои на средината од собата и замислено гледа пред себе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Пресечи шумка и легни ја со врвот кон средината од лисникот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А сонцето си стои на средина од небото, не се помрднува. Само те толчи со петицата. И тоа врши.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Бугарското војниче подзапира малку на средината од реката.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Расчистуваат луѓето, клаваат межници и крстици на средината од нивчињата. Цело село си отвора нова работа, си ја проширува старата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)