старец (имн.) - не (чест.)

Пејте, извикува Аларах и распознава во подножјето тројца старци како се искачуваат кон него.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Пејте, извикува одново и тие пеат сѐ дури првиот старец не изусти: Аларах, Римјаните не даваат ни петаче злато.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
- Ќе можам. Морам, - одговори момченцето. Старецот не знаеше што да прави, како да постапи.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Јас ќе си одам! Настојуваше момченцето, а старецот не можеше да ја скрие грижата што растеше во неговото срце.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но старецот не исчезнуваше, дури напротив.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тогаш младиот научник одеднаш во себе почна да изговара математички формули; нему во неговиот расколебан ум му се причини дека од нивната стабилна реалност Матвеј Николаевич ќе мине, би можело да се каже, ќе испари.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Најпосле Друже Србине сфаќа дека старецот не ќе го закопуваат во длапката од другата страна на тумбата, туку на самото теме, на највисоката точка од сиот синор.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Му пристуде од студената вода на нозете. Старецот не го сеќаваше студенилото.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Нејзиното шаренило дејствуваше збунувачки врз нив, така што старецот не можеше да го премолчи тоа. -Ја виде пеперутката?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)