старица (имн.) - побрза (гл.)

Синот си отиде на работа. Старицата побрза долу. Во дворот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Под багремите светнаа бели чаршафи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Радост. Старицата се усмева. Но во очите ѝ тежи тага. Длабока. Голема. Неискажлива.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Зататни воз... Старицата побрза долу... - Добар ден, нано!... О, колку е внимателен. Синот... Син.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)