старица (имн.) - кој (зам.)

Се сврте кон мене и со срдит глас рече: Зар не гледаш, зар не виде оти јас сум ангел, а не старица која чека душа да испушти, да се земјоса...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Понекогаш се чувствувам како безнадежна старица која останала сама и секој миг чека да умре.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Но, да продолжам: младиот човек, во сиот свој неспокој, се сети на гатачката, слепа старица која му ја навести необичната судбина.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)