Расте, се згустува мрачнината со секој изречен збор, со секоја издишана издишка и во неа го чувствувам виежот на болката и осамата и стегањето на чемерот насобран ко грутка и тврд како кремен, чинам, го чувствувам во мојата сурова дланка...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Воздухот му продираше во белите дробови и повторно излегуваше заедно со длабоките стенкања што не можеше да ги запре ни стегањето на забите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)