столче (имн.) - да (сврз.)

Голем да пораснеш! - му рече старата, му подаде столче да седне и праша: - Од далеку идеш? - Од Мацково, дури од Караорман - одговори Трајче.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)