Ја префаќа кралицата, ја издигнува во височината на челото и очите и мене ми кажува: кај најдов да се родам во ова проклето време.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Параболата за играта што се закажува на листовите верно ја вдвојуваат индигата небаре темни огледала се врз кои одразот го удрил печатот на премислата и предавството, силно и чисто, близначно до Бога, како тие да ја определуваат неа, а не судбината нив.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)