Сепак, знае дека Ана е свесна за неговото присуство, како божемски случајно, потврдувајќи го со главата тактот на валцерот, бавно ги шири нозете, потоа, со познат блесок на женски тријумф во очите, ги повлекува краевите на сукњата надолу.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)